Eitthvað af Eyrinni..

Búin að vera lasin. Ekki á topp tíu listanum mínum. Engan veginn. En björtu hliðarnar: fullt af skemmtilegu fólki að sækja mig heim um helgina, spáir fáránlega góðu veðri til að fara í Fjallið, búið að snjóa í allan dag, 5 í fötu á 987 kr annað kvöld á Amour, Palli Óskars í Sjallanum á lau.. Það er allt að gerast á Eyrinni. Sjáiði svo fallega fólkið sem verður á skíðum í Hlíðarfjalli um helgina:

 

 

Er að horfa á The Insider á Sirkus. Leiðindaþáttur, mér leiðist slúður. En þarna var verið að fjalla um konu sem var 400 kg og það var verið að flytja hana út úr húsinu hennar með 9 slökkviliðsmönnum og spili til að draga hana inn í bílinn sem flytja átti hana til sjúkrahússins þar sem hún var að fara í aðgerð. Þetta var átakanlegt að horfa á. Konan átti nefnilega unga dóttur sem grét við þessar athafnir fólksins. Hún var m.a.s. tveggja barna móðir og einstæð. Hvernig gengu eiginlega fæðingarnar?  Og hvernig gat hún sinnt börnunum þegar hún kemst ekki einu sinni úr rúminu sínu til að fara á klósettið? Hvernig ætli stuðningsnetið hennar sé þegar hún fer í svona aðgerð? Hver sér um börnin? Þetta er afar áhugaverð frétt, en í The insider var aðalmálið hve marga þurfti til að flytja konuna út og að hún væri að fara í aðgerð. Hvað með allt annað í kringum þetta?

Missti ég af þessu?

Lengi vel ætlaði ég mér sko að eignast spænskan kall. Ekki nóg með að menning Spánverja sé afar heillandi heldur eru þeir margir hverjir einstaklega myndarlegir að mínu mati. Þeir eru líka hressandi dansarar og geta hreyft sig fimlega við stórkostlega tónlist sem landar þeirra semja. Þegar ég fór í skóla á Spáni man ég eftir því að hafa sagt móður minni að þegar heim kæmi myndi ég hafa einn latinópeyja undir arminum. Ekki fór eins og ég spáði fyrir þrátt fyrir ágætan markað þarna í Puerto de la Cruz. Því spyr ég, hvers vegna var mér ekki boðið í þessa heimsókn spænskra piparsveina? Ég hefði glöð komið og dansað, drukkið og borðað með spænskum piparsveinum! Annars voru þeir helst til of þroskaðir fyrir mig, af myndskeiðinu að dæma, svo það er kannski bara ágætt að ég hafi ekki skellt mér.

Spænskir karlar í konuleit

Kai sigurvegari

Ef ég ætti nógu falleg og sterk lýsingarorð til að lýsa laugardagskvöldinu, þá væri heimurinn algóður. Þessi matur var sá besti og fallegasti sem ég hef smakkað á ævinni. Fór framúr Jamie og vinum á Fifteen, svei mér þá. Þjónarnir á Vox eru líka fáránlega flottir, ótrúleg þjónustulund og svo snöggir til svara að hálfa væri nóg. Við völdum að fá sérvalin vín með hverjum rétti fyrir sig sem gerði hvern rétt enn betri. Kvöldið var í alla staði frábært, maturinn unaður, þjónustan súperb, félagsskapurinn fullkominn og þar fram eftir götunum. Ella frænka og Jón hennar fá hjartans þakkir fyrir að nenna að drösla mér með sér! Hipp hipp, húrra!!

Fyrst fengum við teaser, óendanlega létt graskersfroða og finnskt hreindýr með bláberi. Þessi réttur var svo góður og bar nafn með réttu - algjör teaser. Það var eins með þennan og alla sem á eftir komu, það var varla að ég týmdi að borða þetta!

Í forrétt var kóngakrabbi í aðalhlutverki. Var hann eldaður á þrenns konar vegu. Lengst til vinstri er tómatsúpa (broth) með kóngakrabbabitum. Þetta var svooo gott að það ætti að gera þetta að þjóðarrétti Íslendinga - bara að við hefðum kóngakrabba í tonnatali. Í miðjunni var svo smjörsteiktur kóngagrabbi með frisée salati sem saman hvíldi á unaðslegu geli. Til hægri er svo gullostabrauðbolla fyllt með kóngakrabba confit (sérstök matreiðsluaðferð þar sem maturinn er hægeldaður í eigin fitu). Allir þessir þrír þættir forréttarins voru frábærir, en uppúr stóð tómatsúpan, súrsæt með krabbakjötinu. Fáránlega gott! Með þessu fengum við Wolf Blass Gold label, riesling vín frá suður Ástralíu. Mér fannst það afar bragðgott, mátulega sætt og fór vel við súrleikann í súpunni og rjómafílinginn í krabbanum sjálfum.

Millirétturinn var lúða og blómkál. Lúðan var steikt uppúr heimagerðu karrísmjöri, vinurinn kom víst sjálfur með eðalkarrí að utan. Lúðan hvíldi á blómkálskúskúsi sem var svo gott, crunchy og milt brað sem fór frábærlega með karríinu. Lúðan sjálf var snilld, mátulega steikt, ekki þurr eins og oft vill verða þegar fólk vill "elda matinn í gegn". Ofan á herlegheitunum var svo fennel í næfurþunnum ræmum. Blómkálsmauk og rauðvínssósa umluktu turninn og sólþurrkaður kirsuberjatómatur gaf skemmtilegan kontrast. Það var áhugavert að borða rauðvínssósuna með þessu, gaf þessu smá kikk og góð blanda við karríið og blómkálið. Með þessum rétti var boðið uppá Lindamans Reserve, ástralskt chardonnay vín. Mér fannst það dálítið of blómalegt fyrir mig, en það virkaði fínt með lúðunni. Ég er ekki alveg fyrir svona blómabragð, en þetta slapp vel.

Í aðalrétt var svo himnaríki. Lambahryggvöðvi, svo frábærlega eldaður að hann bráðnaði í munninum. Bitlausi hnífurinn rann í gegn þegar hann kom við kjötið. Með þessu voru bulghur kryddaðar með sítrónu og einiberjum og hvítlaukssósa. Einn gljáður perlulaukur fylgdi í kaupbæti og virkaði frábærlega með basilkreminu. Efst má svo sjá lambabrisið sem var borðað með djúpsteiktri mini-gulrót sem var ó svo crunchy. Svolítið sterkt kjötbragð af brisinu en með gulrótinni varð þetta að sælu. Svarta duftið vinstra megin eru þurrkaðar ólífur - fáránlega gott dæmi. Þessi réttur var meiriháttar út í gegn. Ég hef aldrei fengið svona gott kjöt, það var fullkomið. Berin í bulghunum heilluðu mig alveg, gáfu smá kikk. Með þessum rétti fengum við Rosemount Traditional, cabernet sauvignon, merlot og petit verdot vín frá Maclaren Valle Langhorn Creek í Ástralíu. Tvímælalaust eitt besta rauðvín sem farið hefur innfyrir mínar varir. Það var eins og silki og færði réttinn í nýjar hæðir. Bravó!

Þvínæst fengum við gullost sem borinn var fram með heimagerðu hungangi sem sjálfur Kai útbjó. Hann gerði sem sagt hunangsbú líkt og býflugurnar gera. Þetta var meiriháttar góð blanda. Ég er ekkert gífurlega hrifin af hunangi en þetta virkaði mjög vel saman. Osturinn var mátulega þroskaður, ekki of rammur, og með hunanginu sem var mátulega sætt varð þetta að sælu. Með þessu var okkur boðið uppá Penfolds Bin 389, Cabernet sauvignon og shiraz vín frá Mclaren vale, Pedthaway og coonawarra í Ástralíu. Vínið sjálft hefði dugað sem eftirréttur, slík var gleðin. Það var eins og konfekt, hver einasti sopi.

Eftirrétturinn var meiriháttar. Súkkulaðiturn með rennandi súkkulaði í miðjunni, borinn fram með hindberjum í sírópi og krapís úr skyri og philadelphia rjómaosti. Toppurinn var ísinn, algjör sæla og frábært kombó. Ég var orðinn svo heilluð af matnum að ég gleymdi að taka myndir af honum.. úps. En myndin er í kollinum, og trúiði mér, þetta var himnaríki.

Með kaffinu var punkturinn svo endanlega sleginn yfir i-ið, konfektmolar frá Hafliða Ragnars. Pistasíumolinn er officially orðinn minn uppáhalds nammibiti. Hreinn unaður út í gegn. Sem sagt, kvöldið var fullkomið. Maturinn hans Kai var uppá 10 og rúmlega það. Skál fyrir því!

Matseðill kvöldsins

Haldiði ykkur í og setjist ef þið eruð standandi. Ég var að koma af Food and fun niðrí Hafnarhúsi. Kokkar að elda.. mmm... Í kvöld er svo fordrykkur á Strandveginum og svo er það bara Vox restaurant þar sem Kai Kalliio frá Finnlandi er við völd. Þið kunnið að spyrja: hvað er hún að fara að borða? Nú, ég skal bara leyfa ykkur að sjá það...

Kóngakrabbi og tómatur Kóngakrabba confit og smjörsteiktur kóngakrabbi borinn fram með brioche og tómatsúpu
-----o-----o-----o----
Lúða og blómkál Lúða, steikt í karrísmjöri með blómkálsmauki og blómkáls kúskús, fennel- tómat salati, blómkálsfroðu og rauðvínssósu
-----o-----o-----o----
Lamb,sítrónur og hvítlaukur Kryddjurta lambahryggvöðvi, lambabris og sítrónubulhgur borin fram með basilkremi og hvítlaukssósu
-----o-----o-----o-----
Súkkulaði og hindber Súkkulaðiturn með hindberjasýrópi og Philadelphia krapís

Eftir matinn verður svo e.t.v. tekinn einn eða tveir snúningar á gólfinu, enda er lokahátíð Food and fun kokkanna haldin á Nordica líka. Já, svei mér ef ég verð ekki brosandi eitthvað framan af. Later!

Food and fun and Fanney!

Hin þrjú mikilvægu Eff í lífinu mætast í borg óttans nú um helgina. Be afraid, be very afraid!

Food 

 

 Fun

 

 

Fanney

 

Eruði game? 

Stuð stuð stuð

Nokkrar myndir úr afmælinu hennar Völlu minnar... þemað var Höfuðföt og trúiði því, ég vann EKKI! Greinilegt hver hefur verið að sofa hjá dómaranum... hmm... Carola hvað.

 Kærar þakkir fær Skvísan fyrir að koma með myndavélina sína og vera dúleg að mynda!

 

 


 



 



 



 



 

To Reykjavík, or not to Reykjavík?

Mig langar til Reykjavíkur um helgina, ótrúlegt en satt. En ástæðan er ærin. Ein skemmtilegasta hátíð ársins byrjar á morgun, Food and Fun hátíðin. Sjaldan skemmti ég mér eins vel í Reykjavík og á keppninni sjálfri sem haldin er á laugardeginum. Það er líka afar skemmtilegt að kíkja í Hagkaup Kringlunni á föstudeginum og fylgjast með kokkunum (og aðstoðarmönnum þeirra) þeysast um verslunina og versla matinn sem elda á. Þegar ég vann hjá Kokkunum var ég svo heilluð af þessu að það lá við að ég dissaði aðra viðskiptavini en þessa hæfileikaríku menn og konur í fallegu, hvítu göllunum með snilldarstrompana á höfðinu. Einu sinni kom útlenskur kokkur til mín og vildi fá að smakka íslensku ostana sem við höfðum. Mér finnst íslensku ostarnir prump miðað við þá erlendu. Ég hálfskammaðist mín fyrir að sýna honum ostana en leyfði honum þó að smakka allar gerðir og var afar alúðleg, enda á upptöku í sjónvarpinu. Hann verslaði svo hlunk af svörtum gouda og breskum cheddar. Daginn eftir þegar ég fór á keppnina fylgdist ég með honum elda og hann gaf mér að smakka af mörgu því sem hann var að gera. Ég var auðvitað eitt stórt sælubros allan hringinn og hélt með honum. Og öðrum sem var afar myndarlegur og bar sig vel við eldamennskuna. 

Það sem er svo frábært við þessa keppni - og að hún sé opinn almenningi - er að þarna koma saman afar færir kokkar allstaðar að úr heiminum. Margir þeirra, og já flestir, eru að vinna eða eiga mjög eftirsótta veitingastaði. Þeir koma hingað til lands og elda mikið úr íslensku hráefni og tala um hversu flott það er. Íslenska lambið og auðvitað fiskurinn fá lof ár eftir ár frá þeim. Þeir beita öðruvísi aðferðum en maður hefur séð og maður getur starað eins og ugla heilan dag og lært heilmikið. Ekki skemmir hvað karlmenn í kokkagalla líta vel út.

Í hittífyrra kom Morten Heiberg sem er afar fær kokkur af dönsku bergi brotinn. Hann á fyrirtækið Dessertcircus, en hann hefur sérhæft sig í eftirréttum - sérstaklega úr Valhrona súkkulaði. Ein bók eftir hann hefur verið þýdd yfir á íslensku, bókin Súkkulaði sem kom út árið 2004 og er frábær kista girnilegra uppskrifta og hugmyndabanki. Á laugardeginum var hann með smá kennslu í allskonar eftirréttum úr súkkulaði. Hann var með sýnikennslu um það hvernig vinna má með súkkulaði og allskonar gullmolar flugu frá þessum fagra manni. Ég stóð með galopinn munn og saug í mig viskuna. Lyktin á svæðinu var auðvitað líka ómótstæðileg!

Núna er ég alveg að springa mig langar svo til Reykjavíkur um helgina. Ég fæ í mig svona gamalkunnan fiðring, árlegan fiðring sem hríslast um mig alla. Því spyr ég ykkur, kæru vinir: Vitiði um einhvern ofurskemmtilegan (sem ég kannast við!) sem er að fara frá Akureyri til Reykjavíkur á föstudaginn e. kl. 16:00? Ég víbra ég er svo spennt að sjá keppnina... Nörd, I know...  

 

WTF???

Vitiði.. án djóks... það ótrúlegasta hefur gerst! Ég er orðlaus. Ég næ engan veginn að grípa þessa hugmynd, að maðurinn hafi virkilega sprengt sig Í LÍKFYLGD! Fyrir utan þann sem var verið að kveðja létust 7. Þar með missti þessi vina- og aðstandendahópur 8 manns og enn fleiri liggja slasaðir. Þetta er í Bagdad. Hvernig ætli áfallahjálp sé háttað þar? Ætli það sé mikill skilningur á svona áföllum í þessu landi?

Vitiði, ég fæ alveg í magann.. 

Sjálfsmorðsárás á líkfylgd í Bagdad

Hver man ekki eftir Super Mario?

Á vafri mínu fyrir svefninn rakst ég á myndband um hvernig á að ljúka Super Mario Bros á skjótan hátt. Ég var nú góð í þessum leik hér í denn, en mig minnir nú að ég hafi ekki alveg verið svona góð. Ég er öll upptjúnuð og spennt yfir þessu, nostalgíuhrollur liðast upp bakið og fær hnakkahárin til að rísa. Ætli það sé hægt að fá Nintendo í mac eins og NES dæmið sem ég var með í pc?

 

Ok.. smá update.. verð að benda ykkur á Runaway train með Soul Asylum. Fanatískt flott lag. Man hvað ég fékk stóran kökk í hálsinn að horfa á myndbandið.

Nú svo var það Roxette með Almost unreal sem hljómaði í Super Mario Bros myndinni. Vá hvað ég hlustað mikið á það lag. Dramatík? Neeehhh... 

Hef ég nokkuð sagt það nýlega hve mikið ég dýrka YouTube? 

Sweet pea

Sweet pea er sæhestur sem borðar frosnar íslenskar rækjur. Svo eignast hún lítil sæhestabörn.