Kai sigurvegari

Ef ég ætti nógu falleg og sterk lýsingarorð til að lýsa laugardagskvöldinu, þá væri heimurinn algóður. Þessi matur var sá besti og fallegasti sem ég hef smakkað á ævinni. Fór framúr Jamie og vinum á Fifteen, svei mér þá. Þjónarnir á Vox eru líka fáránlega flottir, ótrúleg þjónustulund og svo snöggir til svara að hálfa væri nóg. Við völdum að fá sérvalin vín með hverjum rétti fyrir sig sem gerði hvern rétt enn betri. Kvöldið var í alla staði frábært, maturinn unaður, þjónustan súperb, félagsskapurinn fullkominn og þar fram eftir götunum. Ella frænka og Jón hennar fá hjartans þakkir fyrir að nenna að drösla mér með sér! Hipp hipp, húrra!!

Fyrst fengum við teaser, óendanlega létt graskersfroða og finnskt hreindýr með bláberi. Þessi réttur var svo góður og bar nafn með réttu - algjör teaser. Það var eins með þennan og alla sem á eftir komu, það var varla að ég týmdi að borða þetta!

Í forrétt var kóngakrabbi í aðalhlutverki. Var hann eldaður á þrenns konar vegu. Lengst til vinstri er tómatsúpa (broth) með kóngakrabbabitum. Þetta var svooo gott að það ætti að gera þetta að þjóðarrétti Íslendinga - bara að við hefðum kóngakrabba í tonnatali. Í miðjunni var svo smjörsteiktur kóngagrabbi með frisée salati sem saman hvíldi á unaðslegu geli. Til hægri er svo gullostabrauðbolla fyllt með kóngakrabba confit (sérstök matreiðsluaðferð þar sem maturinn er hægeldaður í eigin fitu). Allir þessir þrír þættir forréttarins voru frábærir, en uppúr stóð tómatsúpan, súrsæt með krabbakjötinu. Fáránlega gott! Með þessu fengum við Wolf Blass Gold label, riesling vín frá suður Ástralíu. Mér fannst það afar bragðgott, mátulega sætt og fór vel við súrleikann í súpunni og rjómafílinginn í krabbanum sjálfum.

Millirétturinn var lúða og blómkál. Lúðan var steikt uppúr heimagerðu karrísmjöri, vinurinn kom víst sjálfur með eðalkarrí að utan. Lúðan hvíldi á blómkálskúskúsi sem var svo gott, crunchy og milt brað sem fór frábærlega með karríinu. Lúðan sjálf var snilld, mátulega steikt, ekki þurr eins og oft vill verða þegar fólk vill "elda matinn í gegn". Ofan á herlegheitunum var svo fennel í næfurþunnum ræmum. Blómkálsmauk og rauðvínssósa umluktu turninn og sólþurrkaður kirsuberjatómatur gaf skemmtilegan kontrast. Það var áhugavert að borða rauðvínssósuna með þessu, gaf þessu smá kikk og góð blanda við karríið og blómkálið. Með þessum rétti var boðið uppá Lindamans Reserve, ástralskt chardonnay vín. Mér fannst það dálítið of blómalegt fyrir mig, en það virkaði fínt með lúðunni. Ég er ekki alveg fyrir svona blómabragð, en þetta slapp vel.

Í aðalrétt var svo himnaríki. Lambahryggvöðvi, svo frábærlega eldaður að hann bráðnaði í munninum. Bitlausi hnífurinn rann í gegn þegar hann kom við kjötið. Með þessu voru bulghur kryddaðar með sítrónu og einiberjum og hvítlaukssósa. Einn gljáður perlulaukur fylgdi í kaupbæti og virkaði frábærlega með basilkreminu. Efst má svo sjá lambabrisið sem var borðað með djúpsteiktri mini-gulrót sem var ó svo crunchy. Svolítið sterkt kjötbragð af brisinu en með gulrótinni varð þetta að sælu. Svarta duftið vinstra megin eru þurrkaðar ólífur - fáránlega gott dæmi. Þessi réttur var meiriháttar út í gegn. Ég hef aldrei fengið svona gott kjöt, það var fullkomið. Berin í bulghunum heilluðu mig alveg, gáfu smá kikk. Með þessum rétti fengum við Rosemount Traditional, cabernet sauvignon, merlot og petit verdot vín frá Maclaren Valle Langhorn Creek í Ástralíu. Tvímælalaust eitt besta rauðvín sem farið hefur innfyrir mínar varir. Það var eins og silki og færði réttinn í nýjar hæðir. Bravó!

Þvínæst fengum við gullost sem borinn var fram með heimagerðu hungangi sem sjálfur Kai útbjó. Hann gerði sem sagt hunangsbú líkt og býflugurnar gera. Þetta var meiriháttar góð blanda. Ég er ekkert gífurlega hrifin af hunangi en þetta virkaði mjög vel saman. Osturinn var mátulega þroskaður, ekki of rammur, og með hunanginu sem var mátulega sætt varð þetta að sælu. Með þessu var okkur boðið uppá Penfolds Bin 389, Cabernet sauvignon og shiraz vín frá Mclaren vale, Pedthaway og coonawarra í Ástralíu. Vínið sjálft hefði dugað sem eftirréttur, slík var gleðin. Það var eins og konfekt, hver einasti sopi.

Eftirrétturinn var meiriháttar. Súkkulaðiturn með rennandi súkkulaði í miðjunni, borinn fram með hindberjum í sírópi og krapís úr skyri og philadelphia rjómaosti. Toppurinn var ísinn, algjör sæla og frábært kombó. Ég var orðinn svo heilluð af matnum að ég gleymdi að taka myndir af honum.. úps. En myndin er í kollinum, og trúiði mér, þetta var himnaríki.

Með kaffinu var punkturinn svo endanlega sleginn yfir i-ið, konfektmolar frá Hafliða Ragnars. Pistasíumolinn er officially orðinn minn uppáhalds nammibiti. Hreinn unaður út í gegn. Sem sagt, kvöldið var fullkomið. Maturinn hans Kai var uppá 10 og rúmlega það. Skál fyrir því!

Athugasemdir

[Bragi Einarsson, 26.2.2007 kl. 17:45]

Flott kvöld hjá þér! (rop!) Exskjúsí Moi !

[Hrannar Hafberg, 26.2.2007 kl. 20:59]

Hljómar vel! - Nú er bara að vona að Vox bjóði upp á þetta eitthvað fram í mars svo maður geti komist og smakkað seðilinn.

 Takk fyrir þennan pistil!

 kv.

 hh.

[Stefán Þór (IP-tala skráð) 26.2.2007 kl. 21:51]

Hrikalega, voðalega, ægilega, óskaplega er þetta girnilegt blogg hjá þér. Maður gjörsamlega slefar úr sér allt vit og ærist af garnagauli. Þarna hefði ég viljað vera.

[Fanney Dóra Sigurjónsdóttir, 26.2.2007 kl. 23:56]

Dudes.. mæli eindregið með því að þið farið á Vox og testið þetta! Svo er skylda að koma aftur í heimsókn á bloggið mitt og láta mig vita... díll? :)

[Fanney Dóra Sigurjónsdóttir, 27.2.2007 kl. 11:15]

Takk fyrir Guðmundur... matur er manns gaman :)

Valli, takk sömuleiðis... þetta var hresst! ;)

[harpa (IP-tala skráð) 1.3.2007 kl. 21:33]

Guð hjálpi mér...kona eins og ég (sem borðar allan liðlangan daginn og þess á milli hugsar um mat) fær vvvvaaaattttnnnn í munninn. Hver einn og einasti réttur hljómar yndislega og vínin líka;) ha ha ha....

ég prófa vox næst á f&f