Heyr heyr!

Loksins loksins heyrir maður frá framtíðarstéttarfélaginu. Páll Ólafsson er nýr formaður og er sá maður einstaklega vel starfinu vaxinn. Ég hef alltof oft "kvartað" um það á hinum ýmsum samkundum þar sem félagsráðgjafa er að finna, hvað mér finnst vanta okkar álit í fjölmiðlana. Bæði er ég þá að tala um að stéttin sem slík þarf að vera mun iðnari við að skrifa blaðagreinar um málefni líðandi stundar enda erum við þvílíkur brunnur upplýsinga að hálfa væri nóg. Þá er ég einnig að tala um að fjölmiðlar ættu að vera iðnari við það að taka viðtöl við félagsráðgjafa þegar velferðarmál eru í brennidepli. Sársjaldan sér maður viðtöl við félagsráðgjafa og það þykir mér miður. 

Í samræðum mínum um þetta málefni við starfandi félagsráðgjafa fæ ég oft þau svör að enginn tími sé til þess að setjast niður og rita greinar í blöðin eða tjá sig um málin. Í flestum tilfelllum blæs ég á svoleiðis prump-afsakanir. Vissulega gilda þær í einstaka tilvikum, en ég vil meina að þegar fólk veit mikið um efnið, líkt og félagsráðgjafi sem starfar við ákveðin mál, þá tekur það enga stund að koma skoðun sinni á framfæri. Klárlega er þetta líka pólitískt vandamál, enda er það margsannað að félagsráðgjafar hafa alltof, alltof, alltof mörg mál á sinni könnu. Um það gæti ég skrifað heila bók held ég svo ég læt hér við sitja.

Ég vona að þessi ályktun frá Stéttafélagi íslenskra félagsráðgjafa sé einungis upphafið að aukinni þátttöku félagsráðgjafa í samfélagslegum umræðum um íslenskt samfélag. Fjögurra ára háskólamenntun, svo ég tali ekki um alla meistaragráðurnar sem búa í greininni, gefur okkur víðfeðma þekkingu á okkar málaflokkum. Ofan á það kemur svo starfsreynslan og hafsjór upplýsinga sem gætu nýst við að leysa ógrynni vandamála sem við stöndum frammi fyrir.

Palli og co - heyr heyr heyr!!! 

Ráðning sviðsstjóra Velferðarsviðs óásættanleg

3 - 2 - 1 - STARA!

Kl. 7:05 í morgun var verið að sýna gamlan teiknimyndaþátt frá minni barnæsku. Þrír, tveir, einn - STARA! Kærleiksbirnirnir voru náttúrulega bara æðislegir. Hvað maður gat skemmt sér vel við áhorfun. Eins og með Bevery Hills og Melrose Place þá verð ég bara að segja að þættirnir voru betri í minningunni. Þeir eru nú samt voðalega krúttlegir!

Vá hvað Scissor sisters er frábær hljómsveit. Ég uppgötvaði þá nú ekki fyrr en slagararnir fóru að hljóma í útvarpinu og byrjaði á því að hlusta á vinsælu lögin þeirra. Málið er að allur diskurinn þeirra er frábær! Núna langar mig hrikalega í nýja diskinn, önnur eins snilld á ferð vænti ég.

Fór á Afganga í gærkvöldi með Ðí Hösk og Félaga Haffa. Fyrir mitt leyti var sýningin frábær! Svakalega skemmtilegur leikur hjá þeim Elmu Lísu og Stefáni Hallli (fyndni gaurinn úr USS! auglýsingunni) um samskipti kynjanna. Það voru mýmargir punktar sem mig langaði að nótera niður, helst langar mig bara að fara aftur. Leikmyndin var stórkostleg, mjög minimalísk og flott. Verkið svissar í nokkrum tíðum sem gerir það frekar töff. Mæli eindregið með að þið kíkið á þetta verk (miðasala s. 551-4700).

Dagur heyrnarlausra er á morgun!

Á morgun, föstudaginn 22. september, er Dagur heyrnarlausra. Af þessu tilefni verður efnt til málþings í Salnum, Kópavogi frá kl. 13:00 til 17:00 og ég skora á ykkur að mæta. Þokkalega ætla ég að mæta!

Verð líka að benda ykkur á mjög svo áhugavert opið bréf til Jóns Ásgeirs, þó ekki frá Róbergi Marshall.  

Svo er ég komin með hugmyndir að afmælisgjöf: armband með áletruninni "Táknmál" á íslensku táknmáli. Mæli með því að þið fjárfestið í þessu - fyrir ykkur sjálf! Ótrúlega töff.is!  

9-11

Fékk þetta sent í pósti áðan... athyglisvert? 

1. Í New York City eru 11 bókstafir

2. Í Afghanistan eru 11 bókstafir

3. Í nafni Ramsin Yuseb (Hryðjuverkamaðurinn sem hótaði að eyðileggja Twin Tower árið 1993) eru 11 bókstafir.

4. Nafnið George W Bush er 11 bókstafir

Þetta gæti allt verið hrein tilviljun, en nú verður þetta áhugavert:

1. New York er 11. fylkið

2. Í flugi 11 voru 92 farþegar (9 + 2 = 11)

3. Í flugi númer 77 sem einnig flaug á tvíburaturnana voru 65 farþegar (6 + 5 11)

4. Árasinn átti sér stað 11. september, sem er einnig þekkt sem 9/11 (9 + 1 + 1 =11)

5. Dagsetningin er eins og neyðarnúmerið í Bandaríkjunum 911 (9 + 1 + 1 = 11)

Ennþá hreinar tilviljanir?? Haltu lestrinum áfram.....

1. Heildarfjöldi fórnarlambanna sem voru í flugvélunum sem notaðar voru í árásunum var 254 (2 + 5 + 4 = 11)

2. 11. september er 254. dagurinn á árinu (2 + 5 + 4 = 11)

3. Hryðjuverkaárásin í Madríd átti sér stað 3.11.2004 (3 + 1 + 1 + 2 + 0 + 0 + 4 = 11)

4. Hryðjuverkaárásin í Madríd átti sér stað 911 dögum eftir árásina á Twin Towers.

... og nú kemur það sem er ennþá merkilegra:

Á eftir fána Bandaríkjanna (Stars and stripes) þá er Örninn þekktasta merki landsins

* Í eftirfarandi versi úr Kóraninum, hinni helgu ritningu Íslam, stendur:

"For it is written that a son of Arabia would awaken a fearsome Eagle.

The wrath of the Eagle would be felt throughout the lands of Allah and

while some of the people trembled in despair still more rejoiced:

For the wrath of the Eagle cleansed the lands of Allah and there was peace."

Þetta er vers númer 9.11 í Kóraninum.

Heldur þú ennþá að um hreinar tilviljanir sé að ræða? Prófaður þá eftirfarandi:

* Farðu í Microsoft Word og gerðu þetta:

1. Skrifaðu með hástöfum: Q33 NY. Flugnúmerið á fyrstu vélinni sem var flogið á tvíburaturnana.

2. Litaðu Q33 NY

3. Breyttu stafastærðinni í 48

4. Breyttu leturgerðinni í WINGDINGS (eða WINGDINGS 1)

Sáttmáli fyrir fatlaða - hugleiðingar

Þann 25. ágúst sl. samþykktu 100 þátttökulönd sáttmála Sameinuðu þjóðanna en hann hefur það hlutverk að vernda og efla réttindi og virðingu einstaklinga með fötlun (Convention on the Protection and Promotion of the Rights and Dignity of Persons with Disabilities). Þessi alþjóðlegi samningur mun auka rétt og frelsi einstaklinga með fötlun allt kringum jörðina á sambærilegan hátt og mannréttindasáttmáli og barnasáttmáli Sameinuðu þjóðanna. Reynt verður að gæta þess að skilgreina orðið "fatlaður" rúmt til að tryggja það að verndin taki til allra þeirra sem þarfnast hennar. Ljóst er að sáttmálinn mun stuðla að breyttum hugsanagangi varðandi málefni fatlaðra. 

Þetta er samantekt af heimasíðu Félagsmálaráðuneytisins en uppkast að samningnum í heild sinni má finna hérna. Vissulega fagna ég þessu, annað er glatað. En þegar ég las yfir listann yfir meginatriði samningsins fór ég aðeins að pæla. Meðal meginatriða má nefna:

• Skylda ríkja til að breyta lögum og koma í veg fyrir hvers kyns venju eða framkvæmd er orsaka mismunun fatlaðra gagnvart öðrum hópum.
  
• Ríki skulu fjarlægja hindranir að aðgengi að umhverfi og samgöngutækjum.
• Fatlaðir skulu hafa aðgengi að opinberum þjónustustofnunum, upplýsingum og netinu.
• Fatlað fólk á ekki að þola neins konar ólögmæta frelsissviptingu.
• Jafn réttur til fræðslu og menntunar.
• Réttur til vinnu og atvinnu. Fjarlægja skal hindranir á vinnumarkaði og stöðva mismun á vinnumarkaði.
• Réttur til fullnægjandi lífsgæða og félagslegrar verndar.
• Réttur til jafnrar þátttöku í samfélaginu, svo sem skoðanaskipta og stjórnmála.
• Réttur til þátttöku í tómstundum, íþróttum og menningarlífi.

Það eru kannski skiptar skoðanir um það hvort heyrnarlausir tilheyri fötluðum eða ekki, en þar sem talað er um að skilgreiningin eigi að vera rúm gef ég mér að þeir tilheyri þeim hópi. Ég ætla ekki að fara inná þá umræðu hversu hrikalega glatað það er að Íslendingar hafi ekki ennþá viðurkennt íslenska táknmálið sem eitt af móðurmálum landsins. Fáránlegt alveg. Bendi aftur á þann punkt sem ég kom inná í blaðagreininni um daginn: getum við viðurkennt einstaklinginn ef við viðurkennum ekki tungumál hans? 

Árið 1999 fór Félag heyrnarlausra, með Berglindi Stefánsdóttur í fararbroddi, í mál við  Ríkisútvarpið. Ástæðan var afar einföld, túlkun á framboðsræðum í sjónvarpi kvöldið fyrir Alþingiskosningarnar. Þarna var um grunnmannréttindi að ræða. Dóminn má sjá í heild sinni hérna.

Í fyrra var lagt fram frumvarp til laga um textun á íslensku efni í sjónvarpi. Frumvarpið er skv. heimasíðu Alþingis í nefnd og hefur verið þar síðan 13. desember 2005. í frumvarpinu kemur m.a. fram að textað efni í íslensku sjónvarpi er um 1 klukkustund á mánuði!!! Til samanburðar má nefna að í Danmörku eru þetta 189 klukkustundir á mánuði og á Englandi er 80% af öllu efni BBC, ITV og C4 textað (tölur síðan 2003, hugsanlega hærri tölur - vonandi!). Skv. því sem ég hef heyrt er það ekki svo dýrt að texta sjónvarpsefni og því skil ég ekki hvar hnífurinn stendur fastur í kúnni. Tökum fréttatíma sem dæmi. Heyrnarlausir hafa sinn eigin fréttatíma á RÚV sem er 8 mínútur á dag. Þegar eitthvað gerist í samfélagi heyrnarlausra sem fjölmiðlum finnst fréttnæmt þá er fréttin iðulega textuð - sem er frábært. En eiga heyrnarlausir að sitja fyrir framan fréttatímann og bíða eftir að einhver fréttin komi textuð? Sá texti sem fréttamenn lesa hlýtur að vera til textaður, fréttamenn lesa hann jú af skjám. Er mikið mál að setja þennan texta í 888 svo heyrnarlausir geti horft á fréttatímann? Þetta er aðeins örlítið - en mikilvægt - dæmi um það hvernig við, íslenska þjóðin, mismunum samlöndum okkar. 

Ég gæti svo sem skrifað heila ritgerð um pælingar mínar í kringum þetta en ætla að láta þetta duga. Ég ætla ekki að fara í einstök atriði í þessum sáttmála en benda á þessa punkta hér að ofan og hvet ykkur til að hugsa um heyrnarlausa þegar þið lesið yfir þetta. Mig langar líka til þess að benda á það að meðan við bíðum þess enn að íslenska táknmálið verði viðurkennt þá voru Svíar að fagna 25 ára afmæli sænska táknmálsins sem móðurmáli í Svíþjóð. Hversu langt á eftir viljum við vera?

Svona til gamans þá linka ég á færsluna með greininni sem birtist í Lesbók Moggans. 

Að læra um dauðann í 3 vikur

Þá er ég byrjuð í skólanum aftur - loksins. Síðasta árið mitt sem félagsráðgjafarnemi. Ótrúlegt að þetta sé að hafast. Ég lagði tímanlega af stað í morgun svo ég hefði góðan tíma til að finna stofuna sem við áttum að vera í. Aldrei hef ég stigið inní Læknagarð svo það leit út fyrir að vera smá challenge. En húsvörðurinn hefur greinilega fundið "nýju-nema-lykt" af mér og benti mér á stofuna. Þar sem ég er svo góð stúlka fór ég út aftur og beindi samnemendum mínum rétta leið. 

Á þessum 20 mínútum sem ég sat fyrir utan og beið eftir samnemendum mínum, spjallaði og blés hita í hendurnar, gengu margir læknanemar inn í bygginguna. Allt gott og blessað með það. Við stóðum nokkrar þarna fyrir utan og einhvern veginn hljóðnuðu samtölin þegar hver folinn á fætur öðrum kom askvaðandi að okkur og inn í Læknagarð. Ekki var útsýnið verra þegar inn var komið - "Men in uniformes" útum allar trissur.

Fyrsta námskeiðið sem við tökum fjallar um kreppukenningar, áfallavinnu og sorgarviðbrögð. Ergo sum: við erum að fara tala um dauðann í 3 vikur. Konan sem kennir okkur er gúrú á þessu sviði og hefur kennt þetta í möööörg ár. Hún er einnig virk í rannsóknum á þessu sviði og hefur unnið við þetta í tugi ára. Frábært að hafa svoleiðis kennara, sem í þokkabót er félagsráðgjafi :) Fór með Guðnýju skutlu-gúllu í Bóksöluna í dag og eyddi (höhömm.. "varði") rúmum tíu þúsundköllum í bækur sem ég ætla byrja að lesa. En þær eru allar djúsí svo það verður (vonandi) ekkert mál. Fékk nett í magann þegar skorarformaðurinn sagði að ef hún gæti þá myndi hún banna 4. árs nemum að vinna með skólanum því það væri svo mikið vinnuálag í námskeiðunum, enda öll á Mastersstigi. Hmmm.. ætla að sjá hvernig þetta fer. Verð bara að vera dugleg að skipuleggja mig - og það er alltaf hressandi. Tæknilega séð er ég þannig komin í Mastersnám núna.. athyglisvert, ekki satt? :)

 

Opið álver

Álverið í Straumsvík var opið almenningi í dag. Að sjálfsögðu fórum við í vinnunni með fólkið okkar til að berja þeessa reiðinnar ósköp augum. Ég verð nú að játa að ég var nokkuð mikið spennt að fara þangað. Það er einhver mistískur blær yfir svona stöðum sem alla jafna eru lokaðir almenningi. Hvað sem skoðun minni um álver líður þá verður að segjast að þessi dagur var mjög vel heppnaður hjá þeim. Boðið var upp á rútuferðir frá Fjarðarkaupum til þess að minnka umferð. Þegar inná svæðið var komið fengu allir dagskrá og búið var að merkja allt voðalega fínt. Þarna var t.d. vélasýning þar sem risavaxnar "gröfur" (eða svona dótarí sem líkist gröfum, með allskonar dótarí framaná) voru til sýnis. Þá var einnig til sýnis slökkviliðsbíll Álversins sem og tækjabílar. Frábært fannst mér að fara í skoðunarferð um Álverið í rútu. Það voru nokkrir strætóar sem keyrðu fyrifram ákveðna leið í gegnum svæðið og nokkur hús og í hverjum strætó var 1 starfsmaður Álversins sem sagði fólki frá hvað væri gert hvar og hvernig þetta virkaði. Einnig taldi hann upp ýmsar almennar upplýsingar, s.s. að í ár er Álverið 40 ára og þar vinna 480 starfsmenn (minnir mig). Frábært að fá að sjá þetta allt saman, get ekki sagt annað.

Þá var boðið uppá ýmiskonar skemmtun. Friðrik Ómar og Guðrún Gunnars voru þarna að syngja, Gunni og Felix mættu á svæðið, Möguleikhúsið var með sýningu um álver og listamenn sýndu verk í mötuneytinu og víðar. Þá var einnig boðið uppá nýbökuð vínarbrauð, "kaffihúsakaffi" frá Kaffitár og ýmislegt annað. Fjöldinn allur af fólki var þarna, enda veðrið unaðslegt. Á leiðinni út af svæðinu kíktum við svo í Kerskála 3 þar sem álið er búið til (húsið sem er næst þjóðveginum). Auðvitað þurftum við að setja upp hjálm og hlífðargleraugu - og það sem meira er: skilja eftir debetkortin svo segulröndin skemmist ekki. Í það heila: fræðandi og skemmtileg ferð um þetta heljarinnar svæði.

Það er eitthvað við svona staði; álver, vegagerðina, Frímúrarana, Kárahnjúka ofl. sem ég heillast af. Ég hugsaði nú allnokkrum sinnum um það í dag hversu mikið ég væri til í að vinna í álveri eitt sumar og fá að kynnast þessu SJÁLF. Ætli það spili ekki inní hversu geigvænlega forvitin ég er. Ég held að minnsta kosti að ég myndi taka mig vel út í skærum vinnugalla, með appelsínugulan hjálm, stór hlífðargleraugu, hjólandi fram og til baka á þessu stóra svæði.

Þreytt og sæl...

Var að skríða heim úr vinnunni. Þegar ég fór var einn strákurinn nýbúinn að skella "Hjónabandsógæfu" í ofninn og á kakan að vera nestið okkar á morgun. Dagurinn er búinn að vera heavy skemmtilegur. Þetta fólk sem er að koma í Hnotuberg er allt snillingar upp til hópa. Er búin að vera hlægjandi megnið af deginum og get varla beðið eftir að mæta í vinnuna á morgun og fara með þeim á Ljósanótt. Svo á auðvitað að kíkja á Álverið í Straumsvík á sunnudaginn - opið hús frá 11-17 og rútur frá Fjarðarkaup. Þetta kallar maður þjónustu. Enda á víst að kynna mögulega stækkun álversins og því ekki úr vegi að blíðka (hóst, kaupa) vilyrði Hafnfirðinga með gosi, Gunna og Felix, rútuferðum og söngatriðum. 

Pissaði næstum því í mig yfir bröndurum sem strákarnir sögðu mér í dag. Man þá reyndar ekki.. eða jú, einn. Þið vitið að fólk getur fengið nýrnasteina og gallsteina? En það er til fyrirbæri sem bara konur geta fengið. Vitiði hvað það er? Legsteinar... hahahahaha... aulabrandarar eru sko dísætir :) Svo er reyndar annar sem ég vil ekkert vera varpa fyrir alþjóð - minnið mig bara á að segja ykkur hann. Í brandaranum er talað um mús - þá man ég hvernig hann er! 

Jæja.. rúmið kallar. Er með stafla af bókum og skýrslum sem ég get varla beðið eftir að lesa. Er að undirbúa mig undir mjög skemmtilegt starf í vetur sem tengist fundinum sem ég var á í Osló. Segi ykkur kannski meira frá því síðar, en spennó er það! Reyndar keypti ég líka 2 skólabækur í dag sem hljóma ekkert smá djúsí (þrátt fyrir okurverð! Önnur þeirra var á 8.980 ISK!!!): Group work -  A counseling specialty e. S.T. Gladding og Community work e. A. Twelvetrees.

 

Myndir frá Osló..

Rakst á nokkrar myndir hjá HerraGarðari síðan í Osló... fallegt fólk, fallegt fólk!

 

HerraGarðar og Túttan fersk í stórborginni.

 

 

Christina frá LNU (Noregi), Martin frá DUF (Danmörku) og Túttan frá LÆF (Íslandi, www.youth.is)

 

 

Norsk frænka Geirs H. Haarde, gaurinn á næsta borði og Túttan.

 

 

 

 Svei mér þá ef ég virðist ekki edrú við hliðiná þessari...

  

Við tókum nokkur trúnó, mamma hennar er félagsráðgjafi.

 

Og finally, crew-ið á leið niðrí bæ eftir Tópas frænda.

Smá ferðasaga...

Jæja. Þá er túttan komin heim frá Osló. Stórskemmtileg og fræðandi ferð. Fundurinn tókst með eindæmum vel, við náðum að ræða allt það sem við ætluðum að ræða og allir mjög happí með það. Á fimmtudagskvöldið fórum við út á borða á stað sem heitir Mecca en ég mæli eindregið með honum. Sjúklega góður matur þarna og mjög kósý og krúttlegur staður. Eftir dinnerinn fórum við að pöbb og sötruðum bjór (í eintölu) þannig að Garðar kom og náði í kellinguna. Bjargvætturinn. Hann fór með mig til vinkonu sinnar þar sem var pínu partý. Ég var með 1 l flösku af Tópas sem kláraðist á mettíma - og sló í gegn. Nokkrum bjórum og trúnaðarskeiðum síðar fórum við út úr íbúðinni. Hittum fyrir Þjóðverja sem bauð hópnum í rauðvínsglas á næsta bar og tók hverja einustu okkar í einn dans. Kallinn var sirka 70 ára og heljarinnar dansari, glimrandi gaman alveg. Snilldarkvöld í það heila.

Helgin var mjög fín, aflsappandi og næs. Skemmtileg tilviljun átti sér stað þegar ég var á Oslo cetralstation að kaupa farmiða í almenningssamgöngurnar. Þá sá ég fyrir karlmann sem ég kannaðist ískyggilega mikið við. Var þar ekki hann Jakob Einar í öllu sínu veldi, en Jakob er kærastinn hennar Sollu Möggu - sem aftur er systir hennar Tinnu Mjallar - sem aftur er ein mín besta vinkona. Folinn var á leið til Lillehammer að heimsækja vin sinn og bauðst til að lána túttunni íbúðina sína! Algjör gimsteinn. Ég bjó því í Stundentby í Kringsjá alla helgina, algjörlega meiriháttar. Hef ekki labbað svona mikið síðan ég var í Barcelona hér um árið. Í gær fór ég m.a.s. uppí Holmenkollen turninn þar sem ég sá yfir alla Osló og firðina í kring. Stórkostlegt útsýni, en fæturnar á mér titruðu svo þegar ég kom niður - af þreytu og hræðslu enda voru stigarnir upp skuggalegir. Jæja, ef þið viljið meiri details þá er það bara face to face.. þetta er komið fínt.

Þarf að halda áfram í vinnu þar sem skólinn minn byrjar ekki strax. Það er svosem fínt. Í dag verð ég þó bara að vinna í rúma 2 tíma því ég fæ að vera kokkur í kvöld. Árdís frænka mín og Einar maðurinn hennar eru hérna á Íslandi í heimsókn, en þau búa í Svíþjóð. Þau eru auðvitað í golfi með Ellu frænku og Jóni og er ég svo heppin að fá budget og frjálst val hvað dinner í kvöld varðar. Unaður.is út í gegn. Hugsa að ég hafi eitthvað nett í forrétt, hafi svo beikonvafinn skötusel á grillpinna í aðalrétt, með hvítlaukssósu og djúsí kartöflusalati.. frönsk súttlaðikaka í eftirrétt með smá twist.