Ha?

Hvað er nú þetta?

Evrópuhlaup fatlaðra

Í dag, á Ráðhústorgi kl. 17.00, munum við taka á móti Evrópuhlaupi fatlaðra. Um ræðir, tæplega 80 þroskahefta einstaklinga sem eru að hlaupa um Ísland, Danmörku, Noreg, Færeyjar og Svíþjóð.

Viljum við hvetja alla til þess að koma á Ráðhústorgið í dag og fagna þeim.

Þau munu hlaupa frá Umferðarmiðstöðinni, göngugötuna, að Ráðhústorgi og með þeim í för verða félagar úr Íþróttafélaginu Eik.

Ferðalag Evrópuhlaupsins um Ísland er svohljóðandi:

5. júní – Seyðisfjörður – Húsavík

6. júní – Húsavík - Akureyri

7. júní – Akureyri – Reykjavík

8. júní – Reykjavík – Selfoss

9. júní – Selfoss – Gullfoss – Geysir - Selfoss.

10. júní – Selfoss – Vík

11. júní – Vík – Höfn

12. júní – Höfn – Egilstaðir

13. júní – Egilstaðir – Seyðisfjörður

Skútan og draumfarir

Mér finnst gaman á sjómannadaginn. Skemmtiatriðin og keppnisgreinarnar finnast mér frábærar og hef ég m.a.s. keppt einu sinni í kappróðri og hlotið bikar fyrir. Það var ofurliðið Bomburnar sem fagnaði vel og lengi og bikarinn var hafður til sýnis í bankanum, enda Bankabomburnar þaðan. Svo er það órjúfanlegur þáttur af sjómannadeginum að skunda á haf út (eða amk út úr höfninni) og njóta þess að vera til. 

Engin hátíðarhöld voru á Akureyri í ár, þar sem útgerðarfélögin sáu sér ekki fært um að styrkja sjómannadagsráð að þessu sinni. Frekar fúlt en hey, se la vie. Hollvinafélag Húna ákvað þó að fara með mannskapinn út á haf kl. 16:00 og svo sannarlega ætlaði Túttan að nýta sér það. Eftir draumfarasvefn mikinn hitti ég Valdísi og við stunduðum folaskoðun þar til klukkan var að verða fjögur. Haldiði ekki að hann Húni hafi bara farið OF SNEMMA af stað og skilið okkur Valdísi og Emblu bara eftir á hafnarbakkanum eins og ástsælar meyjar? Jújú... ég ætla ekki einu sinni að reyna að lýsa vonleysinu sem helltist yfir mig akkúrat þarna. En hvað gera meyjar þá? Valdís kallar á skútukalla sem eru að græja skútuna sína (sem heitir Gógó) og þeir taka glaðir við okkur sem og hjónum sem komu á sama tíma og við. Í ár fór ég sem sagt ekki á venjulegan bát eins og alltaf heldur fór ég á skútu út á sjó! Fáránlega gaman, ekki laust við að maður sé með smá strengi í lærunum eftir að hafa spyrnt allsvakalega í þegar skútan vaggaði í beygjunum. Svo þurfti maður nú að passa sig á bómunni :)

Varðandi draumfarirnar, þá hefur samstarfskona ein ráðið í drauminn. Mér líst nú bara ágætlega á þá útskýringu en ætla að leyfa ykkur að spreyta ykkur. Fyrir hvað stendur þessi draumur: Ég fæddi fjórbura og sagði að því loknu: ja, þetta var nú ekkert eins mikið mál og ég hélt. Svo kom í ljós að ég var með tvö leg (of mikið af Greys Anatomy???) og var gengin 8 mánuði með annað barn - sem sagt það fimmta. Á meðan ég burðaðist með það í bumbunni þurfti ég að vera gefa hinum fjórum að drekka, en var með konu í vinnu til að passa börnin því ég mátti ekkert vera að því. Einn köttur var svo afar mikið að ráfa í kringum eitt barnið. Hver faðirinn (nú eða feðurnir) af þessum öllum ósköpum var veit ég ekki. En einhverjum peyja mætti ég í búðinni sem horfði á mig kasólétta og fór að gapa. Þá sagði pabbi hans (sem var þarna með honum): ertu búin að vera lengi svona?

Já, þar hafiði það. Ekki er öll vitleysan eins á mínum bæ. Tælenski drengurinn er ennþá svona eldamennskuglaður, einn morguninn þegar ég stökk út á leið í vinnu (n.b. fyrir kl. 8) var hann að hella vatni af núðlum sem hann var að sjóða. Mér finnst nú gaman að elda, en ég nenni ómögulega að elda mér núðlur í morgunmat! Hvað þá þrisvar á dag!

Þegar ég lenti í löggunni...

Gærdagurinn minn var allur á hvolfi. Merkilegt hvað allt raðast saman á einn dag. Kannski bara eins gott, því ég var alls ekki í besta skapinu. Hörmungarnar enduðu svo á því að ég læsti bíllyklana mína inní bílnum. Frábært og æðisgengið.

Metta frænka mín var svo ljúf að bjóða mér með sér í Brynju, það klikkar seint. Eftir ljúffengan ís, sem var kvöldmaturinn, fékk ég svo sms frá Valdísi minni þar sem hún bauð mér í sund í Þelamörk. En spennandi, góð leið til þess að gleyma lyklunum og bílaveseninu. Sundferðin var frábær, merkilegt hvað við Valdís höfum lágan skemmtanaþröskuld. Við hlægjum að ótrúlegustu hlutum, við misgóðar undirtektir samsundmanna okkar. Þegar heim var komið var búið að ákveða að Valdís myndi bjalla á Hr. Löggimann og daðra hann til þess að opna bílinn. Löggan er nefnilega hætt að opna bíla og eitthvað okurfyrirtæki sér um það núna. Löggimann var til í þetta og renndu tveir bráðhuggulegir karlmenn á besta aldri í hlað nokkrum andartökum síðar. Sögðu þeir að við hlytum að þekkja einhvern á löggustöðinni fyrst þeir hefðu fallist á að gera þetta. Valdís sagðist bara vera svo tælandi í símann. Þeir roðnuðu.

Við pískur og fliss byrjuðu löggimannafolarnir að munda vopnin á bílinn minn, sem ennþá var troðinn af dóti eftir flutningana. Ég blaðraði í móðursýkiskasti um það hversu erfitt væri að opna bílinn og í eitt skiptið þegar það var reynt þá.. og einu sinni þá.. og svo... Heyrðist þá frá öðrum: þú ert greinilega ekkert að gera þetta í fyrsta skipti, er það? Ég svaraði því til að þetta hefði nú alveg komið fyrir (sagði samt ekki að ég væri með nr. á þjónustunni í Reykjavík í minninu á símanum mínum). Þá sagði annar: og hvar eru lyklarnir? Ég: nú í svissinum! Hann: jájá, ókei, það eru náttúrulega svo margir hlutir sem maður þarf að muna eftir þegar maður fer úr bílnum. Hinn löggimann: en líka margir hlutir sem urðu eftir í bílnum! Klárlega hélt ég þarna ræðu um að ég hefði verið að flytja og bla bla bla... Allan tímann hló Valdís.

Þess ber að geta að ,,slimm-járnið" virkaði ekki á Kermit svo þeir sögðust þurfa að ná í vír, ,,ja hann Palli er nú alltaf með sinn bara á sér" (af hverju þessi Palli er með vír á sér veit ég ekki) svo off they went. Við Valdís hlógum ennþá meira, keyptum okkur djús og biðum eftir löggimannafolunum. Loks komu þeir með tvennskonar vír. Ástæðan fyrir því hversu lengi þeir voru að ná í vír var sú að Palli var týndur og enginn vír fannst uppá stöð. Haldiði að annar löggimanninn hafi ekki bara skellt sér heim til sín og leitað logandi ljósi af ídráttarvír. Þegar hann var svo á leiðinni út með ídráttarvír kom konan hans hlaupandi með föndurvír! Jasko, svona virkar þetta í sveitinni - helping hand.

Það er skemmst frá því að segja að hvorugur vírinn virkaði eftir MIKLA viðreynslu. Annar löggimanninn tók þá bara loftnetið af bílnum hennar Valdísar og boraði því inní bílinn minn og tók þannig úr lás. Seisei. Þess má geta að Valdís var ennþá hlægjandi á þessum tímapunkti. Annar röflaði nú eitthvað um að hann hefði aldrei lent í svona löguðu áður, vera tvo tíma að opna bíl. Ég sagðist nú eiga það inni hjá honum, enda busaði náunginn mig hér í denn - og konan hans (engir föndurvírar voru þó notaðir við busunina).

 Ég var búin að þakka þeim innilega fyrir og var að kveðja þegar þeir fatta allt í einu að taka persónuupplýsingar um mig og bera saman við bílnúmerið - bara svona svo þeir séu alveg vissir um að ég ætti bílinn! Reyndar sögðu þeir að þetta færi bæði í dagbók lögreglunnar sem og í einhverja sérstaka fyndin-atvik-bók.

Þetta ferli tók samanlagt tvo klukkutíma. Ég er sem sagt ábyrg fyrir því að teppa löggimennina í tvo klukkutíma á miðvikudagskvöldi þegar þeir gætu annars verið að rúnta - hóst - afsakið, sinna umferðareftirliti. Þið sem keyrðuð of hratt á Akureyri í gær milli 22 og 24, vinsamlegast leggið andvirði sektarinnar, sem þið fenguð EKKI, inná reikninginn minn hið snarhasta.

Góðar stundir.

Jacky Fleming

Mér finnst gaman að lesa bloggið hennar Katrínar Önnu. Í dag komst ég þaðan yfir á síðu hjá Jacky Fleming sem teiknar skopmyndir og notar þær í jafnréttisbaráttu. Tékkiði á þessu og njótiði húmors og fegurðar...

 

 

Ísland og Noregur

Einu sinni voru tveir menn á kaffihúsi á Íslandi, Normaður og Íslendingur. Íslendingurinn var að borða á kaffihúsinu. Hann var að borða brauð með ávaxtasultu og Normaðurinn var með tyggjó. Þá labbaði Normaðurinn að Íslendinginum og spurði: "Borðar þú skorpurnar á brauðinu"?

Íslendingurinn: "Já auðvitað. Af hverju spyrðu að þessu".

Normaðurinn: "Ekki við í Noregi. Við sendum þær í endurvinnslu og búum til brauð úr þeim og sendum til Íslands".

Eftir dálitla stund kom Normaðurinn aftur og spurði:

"Hvað gerir þú við híðið af ávöxtunum þegar þú borðar ávöxt".

Íslendingurinn: "Auðvitað hendum við því í ruslið".

Normaðurinn: "Ekki við. Við sendum það í endurvinnslu og búum til ávaxtasultu úr því og sendum hana til Íslands".

Nú var Íslendingnum nóg boðið og sagði: "Hvað gerir þú við smokkana þegar þú ert búinn að nota þá"?

Normaðurinn:"Auðvitað hendum við þeim í ruslið".

Íslendingurinn: "Ekki við. Við sendum þá í endurvinnslu og búum til tyggjó úr þeim og sendum til Noregs"

Hraunplögg

Hey, ef þið viljið njóta tónlistar í kvöld þá get ég ekki mælt nógsamlega með tónleikum í Þjóðleikhúskjallaranum kl 21:30. Þar verður hljómsveitin Hraun með útgáfutónleika og partý-ball, en í dag kom út fyrsti geisladiskurinn þeirra, I can´t believe it´s not happiness. Get varla beðið eftir að þeir piltar sæki Eyrina heim, en þeir spila á Græna hattinum 13. júlí n.k.

Veriði nú góð við ykkur og skellið ykkur útí búð og verslið gripinn. Nú svo má geta þess að þeir verða í Skífunni Laugarvegi á morgun frá kl. 16:00 ef þið eruð grúbbpíur. 

 

Axlar-Björn mættur til leiks

Hahahahaha... þeir hafa húmor, mínir heimamenn! Sjálf hefði ég eflaust öskrað úr mér raddböndin, hvernig sem það gerist nú.

Svo er ég nú aðeins farin að hlakka til AIM festival sem verður hér á Akureyri helgina 31. maí til 3. júní. Helgi og hljóðfæraleikararnir, VilHelm, Benni Hemm Hemm, Seabear, Tómas R. Einarsson og fleiri munu heilla gesti og gangandi. Nokkrar erlendar grúbbur munu einnig spila, en ég þekki ekki til þeirra. Er aftur á móti spenntust fyrir Orquesta Tipíca Fernandez Fierro sem koma alla leið frá Argentínu, vafalaust með ljúfa tóna. Svo verður þarna líka Hilario Duran Trío sem kemur frá Kúbu, spennó! Sinfóníuhljómsveit Norðurlands mun svo loka hátíðinni á sunnudagskvöldið.

Svo skil ég ekki svona mál. Mér finnst þetta afar súrt og efast ekki um að konan eigi eftir að vera alveg hrikalega sár. Fjölskyldan hlýtur að skipta meira máli heldur en sjónvarpsþáttur, eða að minnsta kosti er ég alveg á því. Svo (sem betur fer) er til ansi mikið af fólki sem ég skil bara ekki. Eins og það fólk sem kærir sig um að hýsa þennan naugunarleik og fólk sem kærir sig um að spila hann.

,,Ný" tónlist í mallann

NEI!!!!!

Af hverju kemur hann bara ekki norður? Ég get nú alveg sýnt honum sitthvað... farið með hann í Jólahúsið og svona. Jafnvel sund á Þelamörk ef hann er game í villta hluti. ha! hnuss...

Síðustu vikur hef ég keyrt mikið á milli staða, m.a. Rvk og Ak sem tekur allnokkrar klukkustundir. Á þessum tíma hef ég reynt að hlusta á einhverja tónlist sem ég er ekki vön að hlusta á. Afar góð ákvörðun hjá mér! Núna er ég orðin ansi heit fyrir David Bowie (þ.e. ekki bara Space Oddity sem er best, best, best) og The Who sem ég fíla geðveikt. Hressir músíkantar þar á ferð og frábær lagasmíði.

Þegar ég var í Reykjavík fór ég líka á tónleika sem Framtíðarlandið hélt. Meiriháttar tónleikar. Klárlega fannst mér Sprengjuhöllin langflottust! En þar kynntist ég Hjaltalín sem mér finnst æðisleg. Hafði bara heyrt eitt lag með þeim sem ég var alveg sátt við, en þarna heyrði ég svo snilldina. (Langar að benda á að 24. maí n.k. eru þessar tvær grúbbur ásamt Fm Belfast og Motion Boys að spila í Iðnó - gerist villt og mætið!)

Mér finnst æðislegt þegar ég uppgötva svona ,,nýja" músík :) Hér í denn var Tinna vinkona ansi dugleg við að kynna fyrir mér nýja músíkanta en síðustu ár hef ég verið dulítið vannærð af þessum hluta. Núna vil ég bara gleypa endalaust meira af ,,nýrri" tónlist! Any ideas? 

Umferðarhljóð eða fuglar

Fyndið hvernig maður finnur sinn stað. Síðustu dagar hafa verið frekar erfiðir hjá mér. Stærsti áhrifavaldurinn þar var sá að ég var stödd í Reykjavík. Mér leiðist Reykjavík gasalega mikið. Umferðarhljóð allan sólarhringinn, umferðarteppur, endalaust mikið af fólki, langar vegalengdir, erfitt að fá stæði, flestir á svo mikilli hraðferð að þeir hafa vart tíma til að heilsa og þar fram eftir götunum. Ég er samt alls ekki andstæðan við þetta. Ég er ekki Heiða í sveitinni hjá afa sínum; mjólka kýrnar og kemba hestunum, langt í næstu búð eða vídjóleigu, léleg internettenging, enginn nágranni. Það er ekki ég. Mér finnst samt unaðslegt að komast í sveitina til ömmu og afa þar sem eru dýr af öllum stærðum og gerðum og ég get labbað uppá Hól, borðað ber og horft yfir landið. Æði. 

Núna þegar ég er komin á Akureyri er ég eins og fáviti. Ég get ekki hætt að brosa. Fáránlegt, ég veit. Grasið fyrir utan gluggann minn er orðið grænt síðan ég fór suður. Ég heyri ekki í umferð, bara fuglum sem syngja væntanlega mökunarsönginn sinn. Ég ætti kannski að finna mér sérstakan mökunarsöng... hmm..

Það er örugglega ekki bara Eyrin fagra og ljúfa sem kallar fram brosið. Eftir nokkra klukkutíma byrja ég í fyrstu alvöru vinnunni minni. Alvöru vinnu as in vinna sem félagsráðgjafi. Er búin að hlakka til í nokkrar vikur, ótrúlega spennandi starf! Ótrúlegt að ég sé komin á þennan stað. Hversu oft fannst mér ég ekki geta meira? Hversu oft tók ég tímabilið: Ég er bara ekki þessi týpa til að vera í háskólanámi? Jahér.

Helgin verður væntanlega ljúf líka, en áætlað er að Túttan kíki til Völlunnar á laugardagskvöldið, já jafnvel með ostasalat eða annað djúsímeti, og já jafnvel verður tekið í spil. Svo þarf ég að þvo nokkrar vélar og hengja út á snúru (er nýbúin að fatta að það eru útisnúrur fyrir utan húsið mitt) og jafnvel fara í leiðangur. Eitt er víst að ég þarf ekki að læra þessa helgina! 

P.s. ég er þessi ofurbrúna í bleiku peysunni... heltönuð eftir sól síðustu daga ;) 

P.s.2. Núna er ég svo spennt að ég get ekki sofnað... og klukkan rúmlega eitt... obbosí! 

P.s.3. Klukkan orðin tvö og ég ekki sofnuð.. þrátt fyrir Damien Rice! Hann sem klikkar aldrei.. doh.